اختلال هویت تجزیه ای (DID)، که قبلاً به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد، یک وضعیت روانی پیچیده است که با وجود دو یا چند هویت یا حالت شخصیتی متمایز در یک فرد مشخص می شود. این هویت های جایگزین اغلب رفتار را کنترل می کنند و با شکاف حافظه و فراموشی تجزیه ای همراه هستند. اگر مشکوک هستید که شما یا شخصی که می شناسید ممکن است DID داشته باشد، ضروری است که برای تشخیص مناسب و درمان مناسب به دنبال کمک حرفه ای باشید.

مرحله 1: خود را در مورد اختلال هویت تجزیه ای آموزش دهید برای شروع، کسب درک جامع از DID بسیار مهم است. برای اطلاع از علائم، علل و گزینه های درمانی این اختلال، کتاب ها، مقالات و منابع آنلاین معتبر را مطالعه کنید. آموزش خود به شما این امکان را می دهد که آگاهانه تصمیم بگیرید و پشتیبانی بهتری ارائه دهید.

مرحله ۲: علائم و نشانه‌های رایج را بشناسید با علائم و نشانه‌های رایج مرتبط با DID آشنا شوید. اینها ممکن است شامل تجربه خاموشی یا نقص حافظه، شنیدن صداهای درونی، پیدا کردن وسایل شخصی که به خاطر نمی‌آورید به دست آورده‌اید، احساس عدم ارتباط با افکار یا بدن خود، داشتن تغییرات خلقی غیرقابل توضیح یا تغییرات در رفتار، و تجربه فلاش‌بک‌های ناراحت کننده یا کابوس‌های ترسناک مربوط به ضربه‌های گذشته باشد. .

مرحله 3: در مورد تجربیات خود تأمل کنید کمی برای خود تأملی وقت بگذارید. در نظر بگیرید که آیا شما هر یک از علائم مرتبط با DID را تجربه کرده اید یا خیر. به خاطرات، احساسات، رفتارها و هر تجربه غیرعادی که ممکن است در طول زندگی خود داشته اید فکر کنید.

مرحله 4: به دنبال کمک حرفه ای باشید اگر مشکوک هستید که ممکن است DID داشته باشید، مشاوره با یک متخصص سلامت روان که در اختلالات تجزیه ای تخصص دارد، حیاتی است. آنها با استفاده از معیارهای تشخیصی که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) مشخص شده است، ارزیابی کاملی انجام خواهند داد. تشخیص مناسب به تعیین مناسب ترین برنامه درمانی کمک می کند.

مرحله 5: نگرانی های خود را به اشتراک بگذارید نگرانی های خود را آشکارا با متخصص سلامت روان در میان بگذارید. هر گونه علائم، تجربه یا رفتاری را که فکر می کنید ممکن است با DID مرتبط باشد، به اشتراک بگذارید. ارائه گزارش دقیق و دقیق از تجربیات خود به پزشک در تشخیص دقیق کمک می کند.

مرحله 6: ارزیابی کامل تشخیصی ارزیابی تشخیصی برای DID معمولاً شامل یک ارزیابی روانپزشکی جامع است. این فرآیند ممکن است شامل مصاحبه ها، پرسشنامه های روانشناختی، و بحث در مورد سابقه شخصی، قرار گرفتن در معرض تروما و علائم فعلی باشد. پزشک ارزیابی خواهد کرد که آیا علائم شما با معیارهای DID یا سایر اختلالات مرتبط مطابقت دارد یا خیر.

مرحله 7: در طرح درمان همکاری کنید اگر تشخیص DID دریافت کردید، با متخصص سلامت روان خود برای ایجاد یک برنامه درمانی فردی همکاری کنید. درمان اغلب شامل ترکیبی از رویکردهای روان درمانی، مانند درمان روان پویشی، درمان شناختی-رفتاری (CBT) و حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) است. همچنین ممکن است برای مدیریت علائم خاص یا شرایط همراه، دارو تجویز شود.

مرحله 8: درگیر شدن در درمان و مراقبت از خود مشارکت در درمان برای افراد مبتلا به DID بسیار مهم است. جلسات منظم با یک درمانگر واجد شرایط می تواند به رفع آسیب های زمینه ای، بهبود استراتژی های مقابله ای، تقویت ارتباط بین هویت ها و ارتقای رفاه کلی کمک کند. علاوه بر این، تمرین تکنیک‌های خودمراقبتی مانند مدیریت استرس، تمرین‌های تمدد اعصاب، انتخاب سبک زندگی سالم و ایجاد یک شبکه پشتیبانی می‌تواند به روند بهبودی کمک کند.

21 نکته برای تشخیص علائم اختلال هویت تجزیه ای:

1. خودتان را در مورد جداسازی و DID آموزش دهید.
2. به هر گونه شکاف قابل توجه حافظه یا زمان از دست رفته غیرقابل توضیح توجه کنید.
3. به ندای درونی یا افکاری که احساس می‌کنید جدا از خودتان هستند توجه کنید.
4. تغییرات رفتار یا ترجیحات را بدون دلیل آشکار مشاهده کنید.
5. از نوسانات خلقی یا تغییرات عاطفی ناگهانی آگاه باشید.
6. علائم یا بیماری های فیزیکی غیرقابل توضیح را پیگیری کنید.
7. به هر کابوس مکرر یا فلاش بک ناراحت کننده توجه کنید.
8. مواردی از احساس جدا شدن از افکار، احساسات یا محیط اطراف خود را مستند کنید.
9. وجود هویت ها یا تغییرات مختلف در درون خود را تشخیص دهید.
10. تغییرات در دست خط، الگوهای گفتار یا زبان بدن را مشاهده کنید.
11. به رفتار یا اعمال دیگران توجه کنیدیون هایی که به خاطر نمی آورید.
12. برای ثبت تجربیات، عواطف و هر قسمت جداکننده، یک دفتر خاطرات داشته باشید.
13. بازخورد دوستان یا اعضای خانواده مورد اعتماد خود را در مورد رفتار یا نقص حافظه خود جویا شوید.
14. تاریخچه شخصی خود را برای شواهدی از تروما یا سوء استفاده در دوران کودکی کاوش کنید.
15. اگر دچار ناراحتی یا اختلال قابل توجهی در عملکرد روزانه شدید، به دنبال درمان باشید.
16. درباره خود و روند بهبودی صبور باشید، زیرا بهبودی نیاز به زمان دارد.
17. به گروه‌های پشتیبانی یا انجمن‌های آنلاین برای افراد دارای DID بپیوندید.
18. تکنیک های زمین را تمرین کنید تا به لحظه حال متصل بمانید.
19. برای بیان احساسات و تجربیات خود در زمینه های خلاقانه مانند هنر، موسیقی یا نوشتن شرکت کنید.
20. تکنیک های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفس عمیق و مدیتیشن را بیاموزید.
21. اگر شک دارید که DID دارید، برای کمک حرفه ای تماس بگیرید.

منابع : 

1. انجمن روانپزشکی آمریکا (APA): APA راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) را منتشر می‌کند که معیارهای تشخیصی و دستورالعمل‌های مربوط به شرایط سلامت روان، از جمله اختلال هویت تجزیه‌ای را بیان می‌کند. .
2. اتحاد ملی بیماری های روانی (NAMI): NAMI یک سازمان معتبر است که اطلاعات و پشتیبانی را برای افراد و خانواده های آسیب دیده از شرایط سلامت روان ارائه می دهد. آنها منابعی را در مورد اختلالات مختلف از جمله DID ارائه می دهند.
3. انجمن بین المللی برای مطالعه تروما و گسستگی (ISSTD): ISSTD یک انجمن حرفه ای است که به ترویج تحقیق، آموزش و عملکرد بالینی مرتبط با تروما و تجزیه اختصاص دارد. آنها منابع و رهنمودهای ارزشمندی را برای متخصصان کار با افراد مبتلا به اختلالات تجزیه ای ارائه می دهند.

این منابع به عنوان معتبر در زمینه سلامت روان شناخته می شوند و می توانند اطلاعات عمیق بیشتری در مورد اختلال هویت تجزیه ای ارائه دهند.